Woensdag vandaag...gelukkig een dagje thuis...maar jammergenoeg weer een dagje waarin ik niks kan doen....geveld door de pijn over heel mn lichaam ben ik gedwongen om vandaag veel te rusten om zo de rest van mn week te proberen doorkomen....
Ook de hormonen die ik neem doen absoluut geen goed aan al die pijntjes....Het is ondertussen ook alweer de derde Clomid kuur en ik verwacht ook niet dat deze zijn werk zal doen na de grote teleurstelling van vorige week....het maakt me nog verdrietiger, teneergeslagen...en op dagen als vandaag vind ik het dan ook zeer moeilijk om met mn pijn "te leren leven".....ik pieker dan wss ook nog te veel over onze toekomst...die kinderwens van jaren die maar niet vooruit gaat, de zoektocht naar een eigen huisje...en dan die kleinere bekommernissen; gaat het me lukken om deze zomer op reis te gaan naar Zuid- Frankrijk zonder dat ik de helft van de tijd in bed moet kruipen, lukt het me om naar een eerste communie te gaan van mn neefje...ik haat het als ik "weer" op het laatste nippertje moet zeggen tegen familie en vrienden dat ik te veel pijn heb of me niet goed voel om naar hun feestje te gaan...maar ik haat het vooral dat ik door die pijn zoveel mooie momenten uit mn leven moet laten schieten...uiteraard heb ik dan wel dubbel en dik leren genieten van de andere momenten, zoals zondag, na zaterdag heel de dag in bed gelegen te hebben, zijn mn ventje en ik zondag even aan de zee gaan liggen, daarna lekker iets gaan eten met vrienden...gewoon even genieten....
Ik denk dat ik zal stoppen met schrijven want ik merk dat ik iets te negatief aan het krabbelen ben :p
Tot schrijfs, Tes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
over pijn kan men weinig leuks vertellen he...hopelijk niet elke dag even zwaar...gelukkig had die fijne zondag...veel goede moed, xje
BeantwoordenVerwijderenHallo Tes,
BeantwoordenVerwijderenIk merk in jouw schrijven dat je erg veel last hebt van je FM.Ik begijp het wel, je bent jong en wil overal aan mee doen.Maar ik heb zelf besloten naar mijn lichaam te luisteren en dan maar minder naar feestjes, in de tuin werken,huis opknappen.Ik ben ook altijd erg actief geweest, maar toen had ik nog niet zo'n erge FM, dat is van de laatste 5 jaar.Je moet keuzes maken en dat is heel moeilijk.Ik ben ook vaak kwaad op mijn lichaam,maar negativiteit maakt het nog erger.Soms fiets een opa me met een vaart voorbij,kom ik met mijn slakkegang.Ik zie oma's hele dagen oppas zijn, ik denk niet dat ik het aankan.Heb mijn baan op moeten geven als oppas omdat het niet langer ging.Maar ik heb wel plezier in de kleine dingen.En doe waar ik toe in staat ben.Maar soms ben ik ook eigenwijs en ja.....dan zijn die dagen erna ook ...!
liefs tiny