zaterdag 28 augustus 2010

Een nieuw begin...

Ondertussen 2 maand geleden dat wij ons sterretje verloren en alles een plaatsje moesten geven...ik troost mezelf dat ons sterretje nu bij mn papa is...
Omdat het hormonaal nu nog meer ontregeld was, ben ik vrij snel weer herstart met de behandelingen...gelukkig weinig last ervaren en terug heel erg hoopvol...ik voelde vanalles en diep vanbinnen hoopte ik dat er een nieuw wondertje aan het groeien was...en dan ....een licht positieve test...tot diezelfde avond alweer onze hoop aan diggelen valt...maar gelukkig kan ik altijd rekenen op de steun van mijn ventje...
Omdat ik ondertussen ook weer meer last heb  van de spiertjes en wat reuma in mn hand (vooral mn duim :( ) nu ook beslist om eens naar een osteopaat te gaan, dit heb ik nog nooit geprobeerd en ik wil dit ook wel eens een kans geven...
Ook is de vakantie voorbij en het werken weer herstart...weer een nieuw schooljaar voor de deur....mn lieve wederhelft is dan ook al volop bezig met voorbereidingen voor 1 september :)
Hopelijk kunnen we dan ook die eerste september zien als een keerpunt om met hernieuwde moed aan veel dingen te herbeginnen...

Kus Tes

donderdag 12 augustus 2010

Time to spread the wings again...

Ondertussen alweer 2 maandjes geleden dat ik nog een berichtje achterliet hier...
Maar het waren dan ook twee "hectische" maanden als ik het zo kan noemen.
Begin juni...na maanden van ongeduld, verlangen en hormoontjes, was het eindelijk zo ver...onze eerste positieve zwangerschapstest....Jaja na meer dan 1.5 jaar was ik eindelijk zwanger...half februari 2011 gingen we mama en papa worden...en ik voelde me fantastisch...geen pijntjes meer, gewoon genieten...
Maar het geluk was echt van korte duur...eind juni kreeg ik hevige bloedingen en bleek ons sterretje niet meer te groeien...heb dan in allerijl een curretage ondergaan...alles gebeurde in een roes...het besef van ons verlies kwam maar veel later...

Daarna zijn we 2 weekjes naar La Douce France geweest waar mn ventje en ik alles op een rijtje konden zetten, ons verdriet een plaatsje geven...we zijn dan na enkele onderzoeken ook snel weer van start moeten gaan met die hormoontjes...en zaterdag weten we of ze aanslaan...ik verwacht er niet teveel van maar ik weet nu dat het wonder mogelijk is!!! We kijken dan ook enorm uit om terug zwanger te worden maar dit wel niet zegen dat we ons eerste kleine * ooit zullen vergeten....

Kus Tes