Hormoonbehandelingen, gynecologen, bloedpuncties...

De laatste maanden staat alles ifv het zwanger worden....heel vaak krijg ik van mensen te horen: "Je mag er zo niet mee bezig zijn, je moet het loslaten en dan gaat het vanzelf wel lukken...."grrrrrrrrr als ik dat hoor komt mijn haar echt recht te staan van woede...want meestal zijn het mensen die vlot zwanger geworden zijn en niet weten wat er allemaal komt kijken bij hormoonbehandelingen enz...soms probeer ik ook wel om niet al te gefocused te zijn op het zwanger worden maar ik kan gewoon niet anders...ondertussen ben ik al bezig met de 6e rond van hormonen...de kilo's zijn eraan gevlogen en in iedere cyclus heb ik van duizend en één kwaaltjes last....ongelofelijk wat hormonen doen met je lichaam maar ook met je geest...te pas en te onpas krijg ik huilbuien, ik heb rare nachtmerries als ik dan toch 's nachts al eens goed slaap en voel me vaak zo moedeloos. Gelukkig heb ik een ventje die me altijd weer oppept en moed inspreekt want zonder hem zou ik dit alles niet aangekund hebben. Nu de vakantie voor de deur staat zal ik wss een maandje moeten stoppen met alle hormonen maar een maand lijkt voor mij weer een eeuwigheid, terwijl er zoveel mensen zeggen "hoh een maandje eens je lichaam laten bekomen gaat goe doen..."tuurlijk en in die maand alleen maar piekeren en me nog ongelukkiger voelen omdat we weer een verloren kans hebben.
Wat me ook bang maakt is de iui en ifv die nu snel dichterbij komt...ben ik er klaar voor? Zal mijn lichaam het aankunnen? Want ik merk nu al vaak dat de combinatie van mijn fibro klachten met die hormonen geen goeie combi is. Alle pijntjes en kwaaltjes worden er nog eens door uit vergroot!
Wij zullen dan ook ooit zo dankbaar zijn als wij een klein wondertje zullen mogen verwelkomen...voor de meesten is het doodnormaal maar wij staan er zo vaak bij stil dat zwanger worden en een gezond kindje krijgen een mirakel is!!