Wow, wat doet die warmte van de eerste zonnestraaltjes goed...eindelijk weg van die bijtende koude die onze spiertjes alleen maar pijnlijk en stram maakt en op naar een warme gloed die onze pijntjes (hopelijk) wat zal verzachten...ook vind ik dat het langer worden van de dagen, terug wat meer energie bezorgd...hmm alhoewel, de afgelopen weken doe ik niets anders dan slapen op mn vrije momenten, vroeg in bed, de dagen dat ik thuis ben, hup overdag een dutje om dan een uurtje later alweer me moe te voelen...en Maart is ook zo een drukke maand....verjaardagen, feestjes, enz...hier en daar moet ik jammer genoeg dingen laten liggen en kiezen voor mn gezondheid, wat natuurlijk weer op mn schuldgevoel inwerkt...
Ook het moeilijke verloop van onze kinderwens en alles wat erbij komt kijken maakt het verdragen en verwerken van fibro-pijntjes er niet makkelijker op maar zoals ik reeds al enkele malen aangaf...ik prijs mezelf gelukkig met een man zoals de mijne, geduldig,begripvol, helpend...alles wat je nodig hebt op momenten van pijn en verdriet....en NEEN, ik zie dit niet als een evidentie...ik besef maar al te goed wat voor een geluk ik heb op dit vlak en ik maak hem dit dan ook zo vaak mogelijk duidelijk...door op goeie dagen samen te genieten van leuke, kleine dingetjes...
Ik hoop dat het met jullie, fibro-lotgenootjes, wat lukt....dat ook voor jullie die eerste zonnestraatjes voor wat hernieuwde kracht zorgen...
Tes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten